Нашы дзеці ў СМІ

Ганна КАНДРАЦЮК

Дрыжыкі па спіне прабягаюць, калі гляджу на нашы адміраючыя вёскі і чамусьці дарэмна шукаю там дзіцячага гоману, той мітусні ды адкрытасці, якую наводзяць дзеці. А калі і сустрэнеш апошніх з магікан — амаль усе яны польскамоўныя.

Папраўдзе, часцей як у жыцці, беларускамоўнае дзіця зараз я сустракаю ў масмедыях! Так — у тэлебачанні, на радыё, у прэсе. І не ідзе тут выключна пра запіс актуальных падзей. Проста дзіцячая тэматыка — мёд на наша сэрца. Напэўна — гэта форма псіхічнай кампенсацыі, абарона нармальнасці.

З цікаўнасцю сачу за ўсімі беларускамоўнымі артыкуламі ў прэсе ды радыё- і тэлеперадачамі. Вось, асабліва ў паслявелікодны перыяд, калі адбываюцца конкурсы, турніры, алімпіяды, беларускамоўным журналістам сапраўднае жніво. Самай значнай падзеяй несумненна з’яўляецца дэкламатарскі конкурс „Роднае слова”. Мерапрыемства пачынаецца са школьнага этапу, пасля раённы агляд і далей цэнтральны! Агулам удзельнічае ў ім звыш паўтысячы дзяцей. Не меншы закалот і зрух вакол агляду беларускай песні. Сёлета ў Бельску выступіла пад пяцьдзесят выканаўцаў — у тым ліку калектывы і хоры. Падзея прынамсі на працягу тыдня ажывае на хвалях Радыё Беласток...