Украіна ці ўскраіны

Віктар САЗОНАЎ

Такое рашэнне можна лічыць перамогай „аранжавай рэвалюцыі”. Але з адным удакладненнем. Так як суд толькі часткова задаволіў скаргу, так і перамога пакуль што толькі частковая. Пра поўную перамогу асабіста я не гаварыў бы нават тады, калі б Юшчанку абвесцілі прэзідэнтам, а Януковіч і Кучма прызналі б яго справядлівую перамогу. Таму што пра перамогу можна гаварыць калі твой супраціўнік прызнае сваю паразу. А Януковіч і Кучма паказалі, што ніякія яны не супраціўнікі Юшчанкі, а толькі фішкі ў руках сапраўднага гульбака. Нават былы сябра Палітбюро ЦК КПСС Шэварнадзе, які, здавалася б, павязаны з Масквой і яе постсавецкімі спецслужбамі і КГБэшным прэзідэнтам больш чым хто на свеце, здолеў знайсці сілы і магчымасці падпарадкавацца волі грузінскага народа і зысці з пасады галоўнага чалавека краіны. Кіраўнік Украіны гэтак зрабіць не змог. Кучму Масква не адпускае на пакой пакуль не прапіхне ўсялякімі няпраўдамі на сваю пасаду адэкватную сабе замену. Вуліцы Кіева ў гэты час патрабуюць прызнання справядлівых вынікаў выбараў. А Кучма не можа прыняць аніякага рашэння сам. Не прывык да гэтага за столькі гадоў халуйскага служэння...

(...)