Ніва № 47 (2532), 21 лістапада 2004 г.

Пецюкевіч у Торуні

Гражына ХАРЫТАНЮК

13 верасня прайшло 100 гадоў ад часу, калі ў вёсцы Цяцеркі на Браслаўшчыне нарадзіўся Мар’ян Пецюкевіч (1904-1983), беларускі дзеяч і этнограф, які ўсё жыццё прысвяціў свайму народу. Пасля прыезду ў Польшчу ў 1956 годзе працаваў у Этнаграфічным музеі ў Торуні. Ад гэтага часу быў моцна звязаны з беларускім асяроддзем Беласточчыны і Беласточчынай. „Беласточчыне ўсяцэла аддаю сваё сэрца і веды”, — сказаў Мацею Канапацкаму ў размове для „Нівы” ў 1962 годзе. А ў прыватнай карэспандэнцыі напісаў яму: „Я, як заўсёды, шчыра шукаў магчымасцей да майго асабістага ўдзелу ў грамадскім жыцці нашага грамадзянства, пражываючага ў межах Народнай Польшчы; жадаў заўсёды працаваць як умею і як здолею ў маіх умовах, пражываючы на адшыбе ад беларускага асяроддзя”. Як этнограф прымаў удзел у працах навуковага гуртка БГКТ, а таксама праводзіў навуковыя даследаванні народнай культуры перш за ўсё Сакольскага і Гайнаўскага паветаў. У 1957-1975 гадах Мар’ян Пецюкевіч друкаваўся ў „Ніве”.

22 кастрычніка 2004 г. у Торуньскім этнаграфічным музеі адбыўся навуковы семінар „Мар’ян Пецюкевіч. Жыццё і дзейнасць”, якога арганізатарамі былі Этнаграфічны музей імя Мар’і Знамяроўскай-Прыфяровай у Торуні, Торуньскі аддзел Польскага людазнаўчага таварыства і Кафедра міжнародных узаемаадносін Універсітэта Мікалая Каперніка ў Торуні. У семінары ўдзельнічалі сям’я Мар’яна Пецюкевіча, супрацоўнікі Торуньскага этнаграфічнага музея з яго дырэктарам Раманам Тубаям, прадстаўнікі Польскага людазнаўчага таварыства з яго старшынёю д-рам Аляксандрам Блахоўскім, навуковыя супрацоўнікі Універсітэта Мікалая Каперніка з кіраўніком Кафедры міжнародных узаемаадносін праф. Збігневам Карпусам, а таксама госці з Беларусі і Польшчы...

(...)