Ніва № 31 (2516), 1 жніўня 2004 г.

Неба плакала над Баранямі

Лена ГЛАГОЎСКАЯ

„Далёка ты, родная старонка ад мяне”, — так у сваім дзённіку перад смерцю запісаў Казімір Сваяк, беларускі паэт і каталіцкі ксёндз Канстанты Стаповіч (1890-1926). У гэтую далёкую старонку, у вёску Барані Астравецкага раёна ў Беларусі (некалі Свянцянскага павета) 25 чэрвеня завіталі нашчадкі беларускіх дзеячаў Альбіна і Канстантага Стаповічаў — прафесар Вітаўт Юры Стаповіч з сынам Маркам. Нагодай стала „Вільнярыя”, зладжаная ў гонар Альбіна Стаповіча, кампазітара і беларускага грамадска-палітычнага дзеяча. Нарадзіўся ён 18 сакавіка 1894 г. у вёсцы Барані, у сям’і Альжбеты і Матэуша. Быў ён іхнім шостым дзіцём. Чатыры гады раней нарадзіўся ў іх Кастусь. Былі ўжо таксама Аляксандр, Стэфан, Зузанна, Кацярына. У 1898 г. на свет паявіўся Ян, а ў 1907 г. — Бернард. У Баранях яшчэ стаіць дом, пабудаваны 130 гадоў таму Матэушам Стаповічам, у якім прайшлі дзіцячыя гады ягоных дзяцей і фармаваўся іх светапогляд...

(...)