Ніва № 24 (2509), 13 чэрвеня 2004 г.

Патомак бежанца

Віталь ЛУБА

Незадоўга да Вялікадня нашу рэдакцыю наведаў Рыгор Красоўскі, жыхар Іркуцка, які перадаў нам выданні Іркуцкага таварыства беларускай культуры імя Яна Чэрскага — штомесячнік „Маланку” і кніжку „Беларускія абрадавыя сьвяты” аўтарства старшыні ІТБК Алега Рудакова. У ходзе размовы аказалася, што прыехаў ён на Беласточчыну да сваякоў, аб існаванні якіх даведаўся зусім нядаўна.

У васьмідзесятыя гады Рыгор Красоўскі даведаўся ад свайго бацькі, што яго дзед паходзіў з былой Гродзенскай губерні і ў 1938 годзе быў расстраляны за „шпіёнска-разведвальную дзейнасць”. Гэтая вестка падштурхнула яго высветліць лёс дзеда і пашукаць пляменнікаў у Беларусі або Польшчы.

— Усё было пакрыта цемрай невядомасці, таямніцай, — расказвае Рыгор Красоўскі, — людзі былі запалоханы. І таму, калі бацька нечакана загінуў у 1989 г. у Казахстане, у дзень майго нараджэння, 8 верасня, я задумаўся: як гэта так, я па прозвішчы Красоўскі, у мяне ёсць сям’я — два браты паўкроўныя (бацька ажаніўся другі раз, у Казахстане). Я з імі вёў размовы, сустракаўся ў Маскве, але яны не праяўлялі жадання шукаць сваіх родных. Потым, калі ў мяне памерла цёця ў 2002 г., я тады зразумеў, што ўсё-такі трэба спрабаваць знайсці сваіх блізкіх...

(...)