Ніва № 24 (2509), 13 чэрвеня 2004 г.

Год выбараў

Яўген МІРАНОВІЧ

У апошні дзень траўня на радыё „Zet” вядомая журналістка Моніка Алейнік спытала Леха Качынскага, што маюць думаць пра сваю дзяржаву грамадзяне, калі адначасова няма ўрада, прэзідэнт акампраметаваны абвінавачаннем у злачынстве, а парламент цалкам ашалеў. Адказ на такое пытанне, вядома, у палітыкаў бывае адзін — вінаватыя нашы палітычныя канкурэнты. Аднак само пытанне адлюстроўвала стан свядомасці асоб найлепш зарыентаваных у ходзе дзяржаўных спраў.

У Падляшскім ваяводстве сітуацыя можа нават яшчэ больш кур’ёзная чым у краіне. Два дэпутаты мясцовага сейміка ад невядома якой арганізацыі фактычна раздаюць найважнейшыя пасады, быццам Радзівілы ў Літве пад канец ХVІ стагоддзя. Калі яны захочуць, могуць даць уладу над ваяводствам чырвона-зялёным, або чорным. Усё ў залежнасці ад таго, хто ім ніжэй паклоніцца. У выніку дэмакратычных выбараў чорныя і чырвона-зялёныя атрымалі прыблізна падобную колькасць мандатаў. Таму пра лёс улады рашаюць тут зусім невядомыя нават у гміннай палітыцы людзі, якія сталі дэпутатамі па рэкамендацыі Анджэя Лепэра. Аднак яны даўно ўжо пакінулі свайго дабрадзея і цяпер гуляюць на свой рахунак...

(...)