Ніва № 51 (2484), 21 снежня 2003 г.

Ад слова да слова

Запоўнілася ўся зала кавярні „Цэховай” у Беластоку 29 лістапада. Прыбылі ўдзельнікі і лаўрэаты чарговага агульнапольскага конкурсу беларускай паэзіі і прозы, члены камісіі, прадстаўнікі спонсараў (Беларускі Саюз у РП, „Ніва”, Маршалкоўская ваяводская ўправа, беластоцкая гарадская ўправа, Міністэрства культуры), госці. Сярод іх былі ўдзельнікі, якія прымаюць удзел у конкурсе ад самога яго пачатку — Марыя Манаховіч, Мікалай Лук’янюк. Мэта „Дэбюту”, як і паказвае яго назва — знайсці і прыцягнуць новых асоб, якія пішуць у шуфляду, у стол, не маюць магчымасці друкавацца. І сапраўды, 14 пачынальнікаў адважылася запрапанаваць свае працы на конкурсе — з першай групы дзесяцёра, а з другой — чацвёра. Найшырэй прадставілася Нараўка — 9 цяперашніх вучняў настаўніцы беларускай і польскай моў у тамтэйшай школе Анны Кандрацюк і трох былых ужо (сярод іх сёлетняя лаўрэатка Уля Пташынская, блізняты Наталля і Юліта Вярбіцкія ды лаўрэаты з мінулых гадоў — м. інш. Мартына Леанеўская, Адрыян Лукша, Паўліна Нічыпарук, Агнешка Панфілюк...).

Вылучаны былі творы, на думку камісіі, найлепшыя — з першай групы, вучняў пачатковых школ і гімназій — Уршулі Пташынскай з Церамкоў, Анны Артэмюк з Аўгустова, Наталлі Кандрацюк-Свярубскай і Радаслава Маціевіча з Беластока, са старэйшай групы — вершы дваццацігадовага студэнта Віталя Воранава з Познані, вершы Славаміра Куліка з Гайнаўкі і ўспаміны Анатоля Маўчуна з Познані. Плён конкурсу — працы ўдзельнікаў ужо друкуюцца на старонках „Нівы”. Шырокі крытычны агляд прац прадставіў на завяршэнне конкурсу доктар Янка Трацяк, звяртаючы ўвагу на дасягненні і хібы ў тэкстах не толькі ўзнагароджаных удзельнікаў конкурсу. З даследчыкам мелі яшчэ нагоду абмяняцца думкамі маладыя і спелыя ўзростам удзельнікі пасля заканчэння мерапрыемства. Як заўважыў старшыня камісіі Я. Трацяк, сярод іх няма лепшых, але і няма апошніх. Прэстыж яшчэ перад імі. Ёсць здабыткі, як і ў кожным конкурсе. Назіраецца пошук новых формаў, новых прыёмаў. Бачыцца праца над словам. Я. Трацяк звярнуў увагу на творы наймалодшых лаўрэатаў. „Як вымерлі яцвягі” Наталлі Кандрацюк-Свярубскай, са сваім стылем, тэмай, казачным, фантастычным пафасам і сучаснацю могуць стаць часткай кнігі, разлічанай на дзіцячага чытача, але і цікавай для дарослых (летась Наталля запрапанавала апавяданне „Як рыцар Точак выратаваў Брыгіду”). Кароценькае апавяданне трэцякласніка Радзіка Маціевіча „Кот Кіпцюровіч”, поўнае гумару, іроніі, з правільным разуменнем тэмы, на думку даследчыка — беззаганнае. Дзіцячая непасрэднасць — на гэта звяртаюць увагу члены камісіі літаратурнага конкурсу. Першыя спробы аформіць сваю думку паводле празаічнага і паэтычнага радка ўдаліся ў Ані Артэмюк, Улі Пташынскай, Наталлі Вярбіцкай, Мартыны Леанеўскай. Даследчык разважаў і над творамі старэйшых удзельнікаў конкурсу. Звярнуў увагу на добры „кавалак” „Куса” — Славаміра Куліка — ягоны верш пра існасць жанчыны, верш „Рубікон” Віталя Воранава ды мемуары Анатоля Маўчуна, які ніякі не маўчун. Маўчання не было, а сапраўды мілая, людная імпрэза, аздобленая выступленнем „Журавінкі” з бельскай „тройкі”. З надзеяй, што лепшыя конкурсныя творы апошніх гадоў знойдуць месца ў кніжцы-плёне конкурсу.

(лук)