Слалам у народных кашулях

Ганна КАНДРАЦЮК

З самага рання ў бельскую „тройку” з’ехалася процьма ўдзельнікаў — запрашэнне да ўдзелу прыняло дзесяць гімназій. Разам з камандамі іх настаўнікі і дырэктары школ, а таксама сябры, бацькі, сваякі...

Не абышлося і без важных гасцей — на турнір прыехаў консул Рэспублікі Беларусь Аляксандр Карачун. З’явіліся прадстаўнікі мясцовай улады, асветы, медыяў і сам спонсар Яўген Вапа, дырэктар Цэнтра грамадзянскай адукацыі Польшча-Беларусь.

Дэкор

Спецыяльна пад турнір гаспадары надзьмулі сотню белых і чырвоных шарыкаў, каб зрабіць з іх дэкор-сцяг. Сцяг, вядома, бел-чырвона-белы. Каманда з Бельска яшчэ і на адзенні памясціла незалежніцкі беларускі сцяжок. Менавіта — кашулькі ўдзельнікаў вылучаліся вынаходлівасцю, на іх было ўсё: народныя арнаменты, дубы, грыбы, словы вядомых песень, сімволіка, назовы клубаў або школьнага тэатра, кветкі, народныя касцюмы. І што цікавае — амаль усе пакарысталіся тут грантам Цэнтра грамадзянскай адукацыі Польшча-Беларусь.

Дэкаратыўнасць, у якой так добра адчувае сябе наша меншасць, найбольш бачылася з боку галёркі, дзе выстойвалі балельшчыкі. Тут, хаця і сустракаліся беларускія лозунгі, гучала амаль выключна польская мова. А вось дзяўчаты з Нараўкі і Беластока, не толькі падрыхтавалі лозунгі па-беларуску, але і „кібіцавалі” сябрам... Неверагодна, але цудоўна. Вось Нараўка, да кожнай канкурэнцыі падрыхтавала беларускі лозунг і вокліч у арыгінале: „Нааарааўка! Нааарааўка!”

Замысел

Найбольш эмоцый прынеслі спартыўныя спаборніцтвы. Спорт, дарэчы, вырашаў аб перамозе. І невыпадкова. Аўтар праекта — Уладзімір Васілюк, настаўнік фізкультуры ў бельскай „тройцы”. Прапанаваў ён удзельнікам нашы традыцыйныя гульні, як пікер, дрындушкі, каменьчыкі, слалам на дыбах (апішам іх на старонках „Зоркі”) і канкурэнцыі, хаця спачатку палохалі, у канцы — захапілі.

— Гэта вельмі інтэлігентная гульня, — каменціравалі сябры пасля згаданы пікер, — у ім апрача лоўкасці неабходная кемлівасць.

У часы майго дзяцінства ўсе ведалі гэтыя гульні, — кажа Уладзімір Васілюк, — гэта наш, мясцовы, спорт.

— Дрындушкі! То-ж калісь усе ў іх гулялі, — успамінае Сяргей Лукашук, дырэктар Бельскага дома культуры і заадно член журы турніру — толькі калісь мы замест абруча качалі жалезнае кола ад воза.

Некаторыя ўдзельнікі толькі ў час турніру навучыліся гульні ў пікер.

— Мы не ведалі як і што, — прызнаецца настаўніца Галіна Трашчотка з Дубіч-Царкоўных. А яны самі навучыліся тут на месцы і як змагаліся!..

Інакш у Нараўцы, спартыўных гульняў навучылі настаўніцы беларускай мовы. Папраўдзе, толькі Бельск і Орля мелі прафесійную падрыхтоўку і адборныя каманды. І на турніры яны больш напаміналі інструктараў, як удзельнікаў...

Разнавіднасць

Цікавасць і поспех праекта — у яго разнавіднасці і кампактнасці. Апрача спорту ўдзельнікі паказаліся як мастакі, навукоўцы, спевакі, кухары, лакальныя патрыёты. Найбольш паспяхова дэманстравалася віктарына на тэму беларускай літаратуры, гісторыі, геаграфіі і палітыкі. Усе ўдзельнікі набралі максімальную колькасць балаў (гэта, так сказаць, абавязковая дзялянка настаўніка беларускай мовы), у песні найпрыгажэйшая была Орля, у мастацтве: Гарадок, Беласток, Бельск, у кухні — Беласток і Дубічы-Царкоўныя, у прэзентацыі і аўтакрэацыі — Гайнаўка н-р 2, а ў легендзе і выступленнях — Бельск-Падляшскі. Варта адзначыць, што аўтару праекта дапамагалі многія настаўнікі гімназіі.

Журы ў складзе: старшыня Тамара Русачык, Сяргей Лукашук і ніжэйпадпісаная (члены) усе пазаспартыўныя канкурэнцыі ацаніла надзвычай высока, аднак у перамозе вырашыў спорт, які ацэньваў алімпіец з Барселоны Яўген Бэдэнічук.

Вынікі

І месца — Гімназія ў Орлі,
ІІ месца — Бельск-Падляшскі,
ІІІ месца — Нараўка,
ІV месца — Гайнаўка,
V месца — Дубічы-Царкоўныя,
VI месца — Гайнаўка н-р 2,
VII месца — Беласток,
VIII месца — Аўгустова,
IX месца — Гарадок,
X месца — Кляшчэлі.

Падвядзенне

Удзельнікі, якія пасля ненайлепшага выніку адчувалі стрэс і загубленасць, мелі нагоду „разарвацца” ў час дыскатэкі пры беларускай музыцы „дыска-пола”. Гімназістам, пачынальнікам з Беластока, якія выступілі ўсе да аднаго, належыцца добрае слова за адвагу. Яшчэ раз высветлілася старая праўда — каб заваяваць поспех, трэба ўмець гуляць. І найважнейшая тут прысутнасць. У канцы канцоў турнір — гэта гульня і забава.