Ніва № 36 (2469), 7 верасня 2003 г.

Кляшчэлеўскія святкаванні

Уладзімір СІДАРУК

Сёлетнія Дні Кляшчэляў праходзілі ў двух турах — 2 і 24 жніўня. Спачатку сустрэліся члены Таварыства сяброў Кляшчэлеўскай зямлі. З гэтай нагоды ў царкве ў Дабрывадзе прайшло богаслужэнне, а затым сабраныя пераехалі над Рэпчыцкае вадасховішча, дзе пры вогнішчы і гарачай каўбасцы паглядзелі мастацкую частку ў выкананні мясцовых самадзейнікаў.

Асноўныя святкаванні праходзілі 24 жніўня. Жыхары горада не маюць шчасця да імпрэз як у мінулым годзе, так і зараз. Неба закрывалі хмары, зацягала холадам. Нягледзячы на надвор’е, купцы ўжо зранку ставілі ларкі з цацкамі, марожаным і півам. Прадпрымальнік з Любліна прыехаў з надзіманымі цацкамі, дзе за адзіныя чатыры злоты малечы маглі паспускацца „з горкі” ці паскакаць удосталь. Сёлетняя імпрэза была арганізавана пры саўдзеле Галоўнага праўлення Беларускага таварыства як беларускі фэст.

У 13 гадзін на спартыўнай пляцоўцы пачалося спаборнітва пажарных каманд за кубак бурмістра горада. Удзельнічала ў ім чатыры каманды дабравольцаў і дзве маладзёжныя: хлопцаў і дзяўчатак. Пераможцам аказаліся гаспадары. Чарговыя месцы занялі пажарнікі з Дашоў і Палічнай. Усе яны атрымалі пераходныя кубкі бурмістра. Пажарнікі з Сакоў, як і юныя пажарнікі задаволіліся ганаровымі граматамі.

У 16 гадзін пачаўся матч паміж футбольнымі камандамі Кляшчэляў і Юхнаўца. Да перапынку перамагалі гаспадары (4:0). Нечакана выпаў дождж. Хто дзе мог, там хаваўся. Мы з 78-гадовым жыхарам Дабрывады Аляксандрам Рачкевічам схаваліся пад раскідзістымі кустамі на суседніх сенажацях.

Паколькі на 17 гадзін назначаўся канцэрт, дык я падаўся ў напрамку купальнага басейна. У гэтым годзе сцэну паставілі над вадою.

Прысутных прывітаў бурмістр Аляксандр Сяліцкі. Мерапрыемства ўдастоілі — віцэ-консул РБ у Беластоку Аляксандр Харытонаў, старшыня Галоўнага праўлення БГКТ Ян Сычэўскі і галоўны спонсар мерапрыемства, уласнік фірмы „Wegiel” Валянцін Гушч. Пасля афіцыйных выступленняў вядучая Яўгенія Казімярук выклікала на сцэну калектыў „Лучына”. У іх выкананні прагучалі песні „Ехаў Ясь на кані”, „Ой, на горы дождж ідзе”, „Два дубкі” і „Там у полі азярэчка”. У час выканання першага нумара, зноў сыпнуў дождж.

Танцавальная група з Гродна запрэзентавалася вальсам. Публіка была пад уражаннем цудоўных убораў як і мастацкага выканаўства. Я паглядзеў яшчэ выступленне калектыву „Heavens” з Гайнаўкі. Песні „І ты прымак, і я прымак”, „Ой, бяда” ці „Kawiarenki” так падбадзёрылі публіку, што побач на зялёнай траўцы закружыліся танцоры.

Канцэрт працягваўся. Зноў заносілася на дождж. Я вымушаны быў пакінуць вясёлую кампанію ў поўным разгары забавы. А на выступленне чакалі „Прымакі”, „Лідэр”, „Каліна” з Дашоў і мясцовая „Тырса”.

Праязджаючы побач стадыёна, кінуў я позіркам на апошнія мінуты матча. — Які рэзультат? — запытаў сустрэтага балельшчыка. — Сем да аднаго, — з усмешкай адказаў прыяцель.

Канцэрт закончыўся а восьмай вечара. Пасля кароценькага перапынку ў неба ўзляцелі рознаколерныя феерверкі. Так пачалася забаўляльная частка святкавання Дзён Кляшчэляў. Моладзь гуляла на дыскатэцы, хаця надвор’е не надта спрыяла забаве пад адкрытым небам.