Песні над ракой Нараўкай

Янка ЦЕЛУШЭЦКІ

У нараўчанскім амфітэатры шматлюдную публіку прывіталі войт гміны Мікалай Павільч і старшыня Павятовага праўлення БГКТ у Гайнаўцы Яўген Валкавыцкі. Віталі яны таксама намесніка старасты Юрыя Сірака. Канцэрт вяла Кацярына Бяляўская з Гміннага асяродка культуры.

Першы на сцэну выйшаў народны ансамбль „Бераставіцкія музыкі” з Беларусі (працуе ён пад мастацкім кіраўніцтвам Марыі Юшкевіч). І паплылі лірычныя беларускія песні „Ой, там у лузе”, „Цёплы ліпень”, „Ой, я малада” і „Сеяла пятрушку”, жартоўная песня „Музыка” ды беларускія народныя песні „Ой, развівайся да сухі дубе”, „Устала дзеўка раненька” і „Шыпшына”. Бераставіцкія народныя артысты прыгожа спявалі (тут і жаночыя, і мужчынскія цудоўныя галасы) і, не дзіва, іх мелодыі ўсім прыпалі да сэрца. Закончылі яны сваё выступленне песнямі „Едуць гарадскія” і „Чарка на пасашок”.

Затым выступалі стараляўкоўскія „Цаглінкі” (мастацкі кіраўнік Мікалай Мяжэнны). Спявалі песні „Цякла рэчка пад масточкам” (дарэчы, амфітэатр у Нараўцы побач моста цераз рэчку), „А ў гародзе ярыца” і „Не капайце крынічэнькі”. Выступленне іх было ўдалае.

Вельмі добра зарэкамендаваў сябе ў Нараўцы маладзёжны мешаны калектыў „Лучына” (пад мастацкім кіраўніцтвам Гражыны Валкавыцкай) з Беластока. Выконваў ён песні, між іншым, „Ехаў Ясь на кані”, „Ой, на гары два дубкі”, „Вяне рута на прысадах”, „Ой, на горы дождж ідзе”, „Ой, у полі азярэчка” ды „Ой, там каля рэчкі”.

Мелі нагоду выступіць перад сваёй публікай „Нараўчанкі” (займаюцца пад кіраўніцтвам Пятра Скепкі). Праспявалі яны пяць песень.

Пасля бавіў гледачоў эстрадны гурт „Лідэр” з Беластока. Спявалі яны жартоўныя песні „Пчолы”, „Вёсачка”, „Ой, ты мой міленькі” і „Грай мая гітара”.

Завіталі ў Нараўку, да цудоўнай, як сказалі, публікі гарадоцкія „Прымакі”. Яны і закончылі трохгадзінны канцэрт сярод гарачага лета. Сваім бравурным выкананнем звонкіх песень не дазволілі нікому раней выйсці з амфітэатра, а стаяла ж у той дзень звыш 30-градусная спякота. Лягчэй дыхалася толькі тады, калі час ад часу павяваў лёгенькі, свежанькі вецярок. А дзеці, дык тыя з вады не выходзілі (рэчка побач) і яшчэ пасля канцэрта ісці дадому не хацелі.