Ніва № 25 (2458), 22 чэрвеня 2003 г.

Пабаяліся Еўрасаюза

Віталь ЛУБА

Пасля эйфарыі кіраўнікоў краіны ад станоўчага рэзультату рэферэндуму па далучэнні Польшчы да Еўрапейскага Саюза, які адбыўся 7-8 чэрвеня, пачаўся аналіз вынікаў на месцах. Беластоцкія сродкі масавай інфармацыі кінуліся высвятляць прычыны малога зацікаўлення жыхароў Падляшскага ваяводства, а асабліва яго паўднёва-ўсходняй часткі, еўрасаюзным рэферэндумам.

У Падляшскім ваяводстве на выбарчыя ўчасткі з’явілася 52,71% выбаршчыкаў, з ліку якіх 68,63% выказаліся за далучэнне краіны да ЕС, а 31,37% — супраць (у маштабе краіны гэтыя паказчыкі былі намнога лепшыя — адпаведна: 58,85%, 77,45% і 22,55%). Большае зацікаўленне рэферэндумам наглядалася ў гарадах, на вёсках было яно меншае і звычайна не перасягала 50-працэнтнай яўкі. Так было ў Бельскім, Гайнаўскім і Сямятыцкім паветах, дзе правам удзелу ў рэферэндуме пакарысталася адпаведна 46,93%, 43,47% і 43,38% грамадзян. Найменш выбаршчыкаў, бо толькі 28%, галасавала ў Арлянскай гміне Бельскага павета — гэта самы нізкі паказчык у маштабе краіны.

Хаця ў агульным разліку еўраэнтузіясты перамаглі еўраскептыкаў, аднак на паасобных участках было і наадварот. Напрыклад, у Новым Корніне Гайнаўскай гміны 61 выбаршык выказаўся за далучэнне да ЕС, а 94 былі супраць, а ў Курашаве Чыжоўскай гміны „так” на выбарчых бюлетэнях пазначылі 106, а „не” — 123 асобы.

Чаму да рэферэндуму з насцярожанасцю паставіліся жыхары ўсходняй Беласточчыны, у пераважнай большасці беларусы праваслаўнага веравызнання, традыцыйны электарат СЛД — кіруючай краінай партыі, якая завяршае працэс далучэння да ЕС? У асноўным гэта вынік складанага эканамічна-сацыяльнага становішча. Нізкія цэны на сельгаспрадукцыю, клопаты з яе збытам, беспрацоўе, цывілізацыйная адсталасць, якая стала яшчэ паглыбляцца, напрыклад, у выніку скарачэння публічнага транспарту, выклікаюць пачуццё бязвыхаднасці, бесперспектыўнасці. Свядомасць таго, што з моманту ўваходу ў ЕС становішча адразу не адменіцца, што чакае нас шматгадовы працэс рэфармавання, які можа яшчэ ўскладніць і так цяжкую сітуацыю, што стануць жыць лепш, мабыць, дзеці або ўнукі адбівала ахвоту пайсці на рэферэндум.

„Найгорш пераканаць земляробаў, — сказаў „Ніве” (№ 19 ад 11 мая г.г.) гімназіст з Гарадка, сябра Еўрапейскага школьнага клуба. — Людзі паўтараюць міфы, што Еўропа забярэ нам працу, чужаземцы выкупяць зямлю, а на нашы мірныя вёскі і мястэчкі нахлыне зло з Захаду”.

Аказваецца, не пераканалі.