І я ў справе Рывінгейт!

Мацей ХАЛАДОЎСКІ

* * *

Аб справе Рывіна ахвотна выказваюцца таксама мясцовыя журналісты. У большасці, аднак, спрабуюць яны адносіцца да таго, што пачулі ў паказаннях перад следчай камісіяй. Час ад часу, аднак, я не магу зразумець цяжар ацэнак прадстаўленых некаторымі з іх. Так у апошні час было з каментарам галоўнага рэдактара правай „Вспулчэснай газеты” Конрада Крушэўскага аб „Тыдні ў аб’ектыве”, перадачы беластоцкага тэлецэнтра кіраванага дырэктарам блізка звязаным з найвышэйшымі элітамі СЛД. Рэдактар Крушэўскі папракаў следчую камісію ў тым, што яе нарады зацягваюцца да 16 гадзіны, бо, як адназначна намякаў, дэпутаты спяшаюцца на абед. Яго здзіўляў факт, што паказанні не адбываюцца кожны дзень. Кожны ўважлівы назіральнік ведае, што паказанні дастасоўваюцца да эфірнага часу публічнага тэлебачання (рэгіянальнага) і бяруць пад увагу „стомленасць” дэпутацкага „матэрыялу” шматгадзіннымі роспытамі на працягу кожнага дня. Тыднёвыя паўзы звязаны з пленарнымі пасяджэннямі Сейма, у якіх маюць абавязак удзельнічаць дэпутаты са следчай камісіі. Ну, але ж кожны журналіст у Польшчы, асабліва займаючы ў рэдакцыі нейкую функцыю, адчувае сябе ў абавязку выказацца ў нейкі спосаб аб рывінскай справе.

* * *

А, можа, і я паспекулюю, папытаюся? А чаму ж бы і не? Урэшце ж, два гады працаваў я ў TVP, пасля сем у „Выбарчай”, бываў на банкетах, раз таксама на прыёме ў Французскім пасольстве, як і прэзас TVP-сведка Роберт Квяткоўскі ды падазроны Леў Рывін, хвіліну пасля канфрантацыі, і прэм’ер Лешак Мілер. Толькі што я на банкет у амбасадзе трапіў з 9 гадоў да гэтай канфрантацыі. Ну, вось. Калі пішу гэты тэкст, здзіўляе мяне, што ніхто з беластоцкіх журналістаў не „распрастаў крылля” на пасрэдна звязаную з афёрай тэму — удзел у працах над папраўкамі зкона аб радыёвяшчанні падляшскай дэпутаткі СЛД (былой журналісткі Беластоцкага тэлебачання, а яшчэ раней Радыё Беласток) Барбары Цірук, сяброўкі сеймавай камісіі культуры і сродкаў масавай інфармацыі. Успомніла аб ёй намесніца галоўнага рэдактара „Выбарчай газеты” Галена Лучыва і ў апошні час старшыня Краёвай рады радыёвяшчання і тэлебачання (КРРіТ) Юльюш Браўн. Старшыня Браўн нават сцвердзіў, што дэпутатка Цірук кансультавала свае працы над дэканцэнтрацыйнымі папраўкамі (справа, здаецца, у блакіраванні „Агоры”, выдаўцу „Выбарчай”, доступу да тэлевізійнага рынку) з сакратаром КРРіТ Владзімежам Чажастым, адным з падазроных ва ўмяшанні ў справу.

* * *

Іншы цікавы мясцовы матыў, выкліканы дапытванымі і працягваны пасля членамі камісіі, гэта справа Згуртавання Ардынацкая, арганізаванага В. Чажастым, у склад якога ўваходзяць былыя сябры Згуртавання польскіх студэнтаў, сёння, як намякала прэзас „Агоры” Ванда Рапачынская, ствараючыя нефармальныя, кампаніі ўзаемнай падтрымкі на розных адказных вярхушках. У гэтай гронцы апынуўся і Анатоль Вакулюк, блізкі супрацоўнік Владзімежа Цімашэвіча, шэф Наглядальнай рады Радыё Беласток, віцэ-старшыня падляшскага СЛД, дырэктар беластоцкага філіяла аднаго з банкаў. Іншая „прамінентная” асоба са Згуртавання Ардынацкая гэта Галіна Руткоўская, сёння генеральны дырэктар Падляшскай ваяводскай управы ў Беластоку (ад яе залежаць персанальныя ператасоўкі ва ўстанове). Ці хтосьці пытаўся, што яны могуць сказаць аб справе тусоўкі людзей з Ардынацкай? Ці хтосьці з мясцовых журналістаў спрабаваў прыціснуць дэпутатку Цірук на тэму закона аб радыёвяшчанні і тэлебачанні?

* * *

Ужо пасля таго, як гэты тэкст быў здадзены ў друк, справіўся са справай беластоцкі „Кур’ер Паранны” і распытаў дэпутатку Барбару Цірук. І дадаю пару сказаў. На пытанне журналіста „Параннага”, якое датычыла паправак да закону, дэпутатка Цірук адказвае: „Калі гэты запіс я мела гатовы ў якіхсьці 80 працэнтах, скансультавала яго з Валодзем Чажастым, бо ж яго ведаю шмат гадоў і мы з ім на «ты»”. Пакіну гэта без каментара. Дадам толькі, што і я з паняй дэпутаткай на „ты”, а са мною гэтай папраўкі не кансультавала. Ну, але ж я не прэзідэнцкі член КРРіТ, як, па словах пані дэпутаткі, Валодзя Чажасты, які, нягледзячы на заклік прэзідэнта Кваснеўскага, не збіраецца ў адстаўку.