Прытуленыя дрэвы Анны Ярмолік

Міра ЛУКША

Залюбленасць Анны ў шырокія прасторы ўпісана ў яе цягу да далёкіх падарожжаў і ў жыццё, у яе тугу за свабодай. У сваёй мастацкай творчасці здзяйсняе сябе ў новых тэхніках, створаных сабою, якія называе „фалеямі” і „фоліешоўкамі”, дзякуючы якім адклікаецца з дапамогай фарбы і формы да ўяўлення гледача. Можна было б мастацтва Анны Ярмолік прылічыць да напрамку званага канцэптуалізмам, аднак да канца яе мастацтва не даецца замкнуцца ў рамах і акрэсліць.

Па прафесіі Анна матэматык, хоць ад маленства адчувае сябе мастачкай. Свае матэматычныя веды перакладвае на мову мастацтва. Час ад часу гэта крык, маўчанне, аднак, з дапамогай уласных тэхнік і сродкаў выражэння прабуе перадаць сваю ўласную філасофію разумення рэчаіснасці.

Мастацкі дэбют Анны Ярмолік здзейсніўся на першым курсе універсітэта ў 1989 г. у галерэі „Метафара”. Выстаўка мела назоў „Чалавек настолькі варты, колькі можа даць іншаму чалавеку”. Анна выказалася на гэту тэму ўласнай тэхнікай, якую назвала „смалаграфікай”. Наступная прэзентацыя ў клубе „Праменада” ў 1989 г. гэта „Пазнай самога сябе” — графікі выяўляючыя псіхічныя станы чалавека.

Аўтарка ўдзельнічала ў літаратурна-мастацкіх пленэрах, вынікам якіх былі выставы. Прэзентавала там алейныя карціны і фатаграфіі з падарожжаў па Польшчы і Індыі. У 1992 г. прэзентавала слайды ў клубе „Сток” з экзатычных вандровак — з месца медытацый у Бамбеі, Дэлі, з горада любові Кхаджураха, святынь у Элоры і Аджанце і захады соцна ў даліне Ганга. У сваёй творчасці карыстаецца ўласнымі тэхнікамі — смалаграфікай, дуафратажам, фалеем, фоліешоўкам, для атрымання цікавых вынікаў і прасторы ўжывае таксама і камп’ютэрную тэхніку.

У Інстытуце матэматыкі ў 1999 г. прадставіла новы цыкл прац „Матэматычныя гафты” — былі гэта вельмі скрупулёзна вышытыя канструкцыі, якія паказвалі розныя матэматычныя крывыя лініі, якія ўкладваліся ў вельмі цікавы мастацкі эфект. Выставу „Маўчанне І” прэзентавала ў лістападзе 2002 г. у Гарнізонным клубе, у снежні 2002 і студзені 2003 г. выстава „Маўчанне ІІ” пабывала ў Доме настаўніка.

Анна з запалам вядзе генеалагічныя альбомы сваёй сям’і, фільматэку, віртуальныя каталогі, калекцыяніруе старыя фатаграфіі, бабуліны сумачкі, старыя лялькі.

Анна Ярмолік займаецца таксама паэзіяй (першы верш напісала ў матуральным класе), піша сцэнарыі. Сваю першую п’есу напісала ў ліцэі, паставілі яе ў школе. У час студыяў супрацоўнічала з рэжысёрам Беатай Якубоўскай пры пастаноўцы фільма „Скрыгат”, дзе зайграла галоўную ролю. Апошнія тры гады гэта праца над паэзіяй. Узніклі цыклы лірычных вершаў „Трымайся цёпла”, „Цішэй”, „Маем сябе для радасці”, „Ужо даўно адмерваю час іншым гадзіннікам”. Новая нізка вершаў „Прытуленыя дрэвы” прэзентавалася аўтаркай на выставе, якую разам з ёю падрыхтавала Ірэна Макоўская, актыўная дзяячка культурнага руху, харыстка, ініцыятыўны кіраўнік клуба „Гвінт”.

Гэты кавалак неба — мой
а вы стойце сабе на ўскрайку луга
і курыце свае цыгарэты
гэты кавалак неба — мой
і гэты шматок плюску возера
гэта маё шчасце і гэтая
музыка маіх птушак
птушак з майго неба — мая
ну не думайце
што яно — мая ўласнасць
аддаю вам маё неба
аддаю вам і сябе ўсю
якое ў мяне на штодзень вельмі шмат
бярыце і гэты лес і возера і ноч і гэты дзень
мне хопіць плед у чырвона-зялёную
клетку з чырвонай каймой