Пуці ў Еўропу

Міра ЛУКША

Пакуль няма шанцаў вырашыць праблему мясцовых камунікацый на Падляшшы. Урадавая субвенцыя будзе такая, як леташняя — 9,5 млн. злотых. Гэта на 16 мільёнаў менш, чым мелі атрымаць згодна з законам аб рэструктурызацыі чыгункі. Гэтага хопіць, каб дафінансаваць 30% цягнікоў. Трэба шукаць альтэрнатыўных спосабаў транспарту. Улады гарантуюць, што не хочуць зачыняць чарговых ліній. Але гэта пагражае ўсім спалучэнням, побач якіх на раскладах бачым літарку „G” — kursuje do odwolania. Гаворыцца перш за ўсё пра лінію Семяноўка — Цісоўка, па якой ездзіць няшмат пасажыраў (найбольш ва уік-энды), з чаго 80% гэта самі працаўнікі ПКП (яны не плацяць за праезд). Калі б лінію ліквідавалі, трэба было б пастарацца забяспечыць пасажырам аўтобус. Закрыццё лініі пагражае таксама шляху Беласток — Чаромха. Тут справа таксама і ў „хуткасці” цягнікоў, якія курсіруюць на гэтых лініях.

Маршалкоўская ўправа абмяркоўвае таксама магчымасць купіць „аўтобус”, які называюць таксама „трамваем” — вагон, які едзе па пуцях. Такі аўтобус каштуе каля 5 мільёнаў злотых. Калі ўдасца яго купіць за паўцаны (а ёсць, кажуць, такая магчымасць — набылі такі танны ў Любліне), Падляшша яго прыдбае. Паніжае ён радыкальна кошт перавозаў.

Пра гэту праблему думаюць таксама мясцовыя гмінныя і павятовыя самаўрады. „Не хочам быць белай плямай на карце ваяводства”, — заўважыў Мікола Павільч, войт Нараўчанскай гміны. Гміны, напрыклад, не бяруць падатку ад прыпынкаў. Якраз там на месцы гэта праблема найбольш баліць, і то не найбольш чыноўнікаў, а ўсіх жыхароў, якія яшчэ засталіся проста жыць, а не хочуць быць у тупіку „на канцы свету”.