Пачатак зiмы

Андрэй ГРЫГАРУК

Белавежская пушча зусiм пабялела. Усе дрэвы пакрыў шэрань, а лясныя сцяжынкi ўслаў пушысты белы дыван. Тоненькiя галiнкi бяроз, якiя павіслі ўнiз, выглядаюць як вадаспады ў горах. У час шпацыру трэба ўважлiва ступаць, бо пад снежнай пярынай можа быць лёд, на якiм лёгка пакаўзнуцца i зрабiць сабе шкоду. На снезе цяпер можна часцей пабачыць сляды звяроў, чым людзей.

Не толькi ў самой пушчы красуецца зiма. I возера Семяноўка паддаецца марозу. Ён закаваў цэлае Семяноўскае вадасховiшча лёдам, якi мае, паводле звестак, якiя я атрымаў ад рыбакоў, сантыметраў сорак таўшчыні. Дзякуючы гэтаму я меў магчымасць пашпацыраваць па пакрытай пухкiм снегам паверхнi возера. Цяжка адрознiць, дзе канчаецца неба, а пачынаецца белая прастора возера.

Гэтыя краявiды я адчуў на сваім целе, бо, як гаворыцца, прамёрз да самых касцей.