„Даўціпы” Андрэя Гаўрылюка

— Пачастуй цыгарэтай!

Аслупянелы вудачнік частуе, карова дзякуе і нырае ў ваду. Вудачнік атупела глядзіць на сабаку. Той азываецца:

— А я што?! Таксама здурэў.

* * *

Старажыла спыталі, што б ён зрабіў, калі б жыццё давялося пачынаць нанава. Старэча падумаў, пачухаў патыліцу:

— Думаю, што зрабіў бы прабор не пасярэдзіне галавы, а збоку.

* * *

— Мамачка, адкуль бяруцца дзеці? — пытае Вова.

— Я неаднойчы табе гаварыла, што бусел прыносіць!

— Ведаю, што бусел. Толькі хто ім прыкідваецца?

* * *

Пасля раскошнай ночы, праведзенай з каханкай, Янка падыходзіць да акна гасцініцы глянуць, ці не ўкралі яму самаход.

— Даражэнькі, — следуе яна за ім, — і самаход твой таксама мізэрны...

* * *

У Расіі задумалі сабраць усе анекдоты і з дапамогаю камп’ютэра стварыць адзін універсальны. Камп’ютэр склаў такі тэкст: „Жонка з каханкам ляжаць у ложку. Раздаецца дзвярны званок. Вова адчыняе, а перад ім Чапаеў з Пецькам — і абодва яўрэі!”

* * *

— Татка! Што гэта такое любоў?

— Гэта выдумка рускіх, каб не плаціць грошай.

* * *

— Мамачка, што гэта такое процізачаткавыя сродкі?

— Гэта нешта, што дазваляе перамяніць небяспечнае месца працы ў зону радасці.