Афрыканцы над Бугам

Мікола ВАЎРАНЮК

Летась амбасадар Рэспублікі Беларусь Мікалай Крэчка прывёз у Мельнік свайго калегу — амбасадара Анголы ў Варшаве. Той палюбаваўся славянскімі калектывамі і паабяцаў праз год паказаць у надбужанскім краявідзе ангольскі фальклор. Хаця да абяцанняў дыпламатаў трэба ставіцца без лішняга энтузіязму, у гэтым выпадку ўсё сказанае ў мінулым годзе ажыццявілася сёлета. І жыхары Мельніка мабыць упершыню за доўгую гісторыю горада маглі собскімі вачамі паглядзець негрыцянскія танцы аж з другога канца Афрыкі.

— Мы даспелі да таго, каб нашы сустрэчы рабіць сапраўды міжнароднымі, — гаварыў рады далёкім гасцям войт Мельніцкай гміны Яўген Віхоўскі. — Хочам запрашаць у Мельнік не толькі найбліжэйшых суседзяў, але і прадстаўнікоў іншых кантынентаў. Такія кантакты вучаць нас талерантнасці і разуменню іншых культур.

Ян Сычэўскі, старшыня Галоўнага праўлення Беларускага грамадска-культурнага таварыства, перакананы, што Мельнік, гэта вельмі добрае месца, каб арганізаваць сустрэчы розных культур:

— Па-першае, у Падляшскім ваяводстве больш нацыянальных меншасцей, чымсьці ў любым іншым. Па-другое, гэтае старое места заўсёды было шматкультурным і шматнацыянальным. Па-трэцяе, рака Буг з’яўляецца сімвалам супольнага лёсу розных народаў. І, што немалаважнае, тут ёсць людзі, якія разумеюць, што культура нацыянальных меншасцей, гэта важная частка агульнанацыянальнай культуры і яна заслугоўвае таго, каб яе падтрымліваць і паказваць шырокай публіцы.

Меў ён на думцы, перш-наперш, улады Мельніцкай гміны і Сямятыцкага павета, якія супольна з Беларускім таварыствам ладзілі сёлетнія Дыялогі.

Падчас двухдзённых канцэртаў, 10 і 11 жніўня, на сцэне ва ўрочышчы Тапаліна можна было пачуць песні: беларускія, украінскія, рускія, славацкія, кашубскія і вядома, польскія. Другім экзатычным гуртом было перуанска-балівійскае трыо. Аднак значна меншым за ангольцаў, бо гэтыя людзі, якія іграюць нейкае паўднёваамерыканскае дыска-пола, з дапамогай камп’ютэрнай дыскеты, выступаюць сёлета амаль на ўсіх беларускіх фэстах на Падляшшы.

Канцэрты канчаліся танцамі. А ў суботу былі нават феерверкі. Іншыя атракцыёны двухдзённага свята: кніжкі на беларускія, украінскія, рускія тэмы з кнігарні пана Яна Заброцкага, вырабы народных мастакоў, пляцоўкі для гульні дзяцей, багатая гастраномія і сонечнае надвор’е.

— Я, як радавітая мельнічанка, ніколі не прапускаю гэтай імпрэзы, — кажа Іаанна Навацкая, — хіба, што выедзем куды далёка на канікулы. Тут я маю нагоду пабываць у прыгожым месцы, паслухаць добрую музыку, спаткацца з сябрамі, знаёмымі.

Юзаф Куніцкі з-пад Сакалова-Падляшскага гандляваў мёдам і вырабамі з воску. Сачыў за бізнесам і прыглядаўся людзям.

— Гуляюць першакласна, — сказаў. — На гэта ж і ёсць свята. Горш сябе адчуваюць цяпер тыя, хто стаіць у чарзе са збожжам.