Беларускі фэст у Бандарах

Віктар БУРА

У гэты дзень у навакольных вёсках назіралася адчуванне большага чым заўсёды руху — людзі рыхтаваліся да беларускага фэсту. Вакол бандарскіх блёкаў стаянкі запаўняліся самаходамі з рознымі прапіскамі. У 17 гадзін надвор’е выправілася, з-за хмар пачало выглядаць сонца, якое сагрэла спадзяваннем, што праз гадзіну, калі меў пачацца беларускі фэст, пагода будзе.

Кранальная падзея: убачыўшы калону аўтобусаў, прысутныя ў Бандарах гледачы сталі на прывітанне махаць рукамі, а высока плыў бусел, які быццам браў пад свае крылы ўсю плошчу, якую шчыльна запоўнілі людзі. На сцэну ўвайшоў загадчык Семяноўскага вадасховішча Лявон Хлябіч, гаспадар фэсту, які прывітаў публіку, а ў першую чаргу старшыню ГП БГКТ Яна Сычэўскага, сакратара ГП Валянціну Ласкевіч, войта Міхалоўскай гміны Славаміра Ёську, беларускага паэта Віктара Шведа, мастацкія калектывы ды іншых гасцей.

Гэтае вялікае свята распачалося выкананнем песні „Мой Беластоцкі край”, словы да якой напісаў ураджэнец Бандароў Аляксандр Баршчэўскі (Алесь Барскі). Выкананне песні слухачы прынялі бурнымі апладысментамі. Пасля голас узяў старшыня ГП БГКТ Ян Сычэўскі, які атрымаў працяглую авацыю калі заявіў, што беларускі фэст у маляўнічых Бандарах стане традыцыяй. Затым да мікрафона падышла сакратар ГП БГКТ Валянціна Ласкевіч, якая з сардэчнай усмешкай, цёплымі словамі прывітала калектывы і гледачоў, якіх сабралася каля 3 тысяч.

Першым выступіў калектыў народнай песні „Стрэчанне” з Мазыра пад кіраўніцтвам Ніны Капусцінай. Удзельнікі калектыву ў будні працуюць у школе, дзіцячым садку, заводах і іншых прадпрыемствах 130-тысячнага горада, адлеглага ад Бандароў за 700 кіламетраў. Калектыў існуе ўжо дзесяць гадоў і канцэртаваў ужо ў Беларусі, Расіі, Украіне і ў далейшым замежжы.

Другім выступіў калектыў „Каласкі”, які працуе пры ГП БГКТ пад кіраўніцтвам Алы Каменскай. Гэтыя дзяўчаты-красуні і стройныя хлопцы, прыгожа апранутыя ў беларускія народныя касцюмы, абаяльна выглядалі на фоне ўпрыгожанай ляшкамі, снапамі і каласкамі жыта і аўса сцэне; публіка доўга не дазваляла ім сысці з эстрады.

Далей выступіў калектыў „Рэчанька” з Козлікаў пад кіраўніцтвам Любы Гаўрылюк. Сардэчныя песні краналі душы гледачоў, прыгадвалі ім маладосць. Пасля прэзентаваўся калектыў „Ас” і пад яго музыку пайшлі ў танцы перад пляцоўкай наймалодшыя ўдзельнікі свята, да іх далучыліся харысты, і ўзяўшыся за рукі ланцужком пайшлі ў публіку, якая сардэчна ім апладзіравала. Мастацкую частку фэсту завяршыў калектыў „Стрэчанне”, адспяваўшы жартоўную песню „На гарэ калхоз, пад гарой калхоз”.

На заканчэнне сакратар ГП БГКТ Валянціна Ласкевіч падзякавала арганізатарам мерапрыемства: Славаміру Ёську, Лявону Хлябічу, Ніне Лукшы, Ірыне Матвяюк; спонсарам Вяславе Хлябіч, Раману Ляткоўскаму, Ніне і Вінцэнту Лукшам, Дароце Харытанюк і іншым добрым людзям.

Я вяртаўся дадому ўсхваляваны. Іншыя ўдзельнікі фэсту гаварылі:

— Гэта найлепшае і галоўнае свята ў нашым асяроддзі, яго па прыгажосці нельга параўноўваць з ніякім іншым. Вельмі цікава было і паглядзець прыгожа апранутых выканаўцаў, і паслухаць іх выступленні; мы ганарыліся за іх. Добры фэст, добры!