„Даўціпы” Андрэя Гаўрылюка

— Вы туліцеся да мяне ўжо трэці прыпынак, — звяртае яна яму ўвагу.

— А што мне рабіць?

— Хаця нешта.

* * *

— Ці калі-небудзь пабачу вас апранутай? — пытае фатограф натуршчыцу.

— Магчыма што тады, калі лепей пазнаёмімся.

* * *

— Ці зойдзеш да мяне на каву? — пытае яна.

— Вельмі ахвотна, але пры ўмове, што не будзеш курыць у ложку.

* * *

Загадчык турмы да вязня:

— Чаму вас ніхто не наведвае? Няўжо не маеце ні сваякоў, ні сяброў?

— Маю; і ўсе яны тут.

* * *

На пастарунак прывялі двух бамжоў.

— Дзе жывяце? — пытае паліцыянт першага.

— Нідзе: няма ў мяне кватэры.

— А вы? — звяртаецца да другога.

— Насупраць сябра.

* * *

Парачка на лаўцы ў парку:

— Ужо здаўна хачу табе нешта сказаць, — азываецца ён.

— А я ўжо здаўна хачу адказаць „так”...

* * *

— Якая розніца між галівудскай актрысай і прастытуткай?

— Прастытутцы не трэба рана ўставаць.

* * *

— Кавальскай вязе! У яе муж, каханак і яшчэ пазаўчора яе згвалтавалі.