Самыя лепшыя беларусы

Калі параўнаць да мінулагодняга конкурсу, умовы ў БДК для дэкламатараў і акцёраў былі амаль ідэальныя. Не перашкаджалі званкі на ўрокі, ні цікаўны натоўп з калідора. Аднак адразу можна было заўважыць, што ў Гайнаўцы арганізацыя была лепшая, бо больш накіраваная на ўдзельнікаў.

Як зацікаўленне СМІ, так і ўзровень выступленняў дэкламатараў не быў надта высокі. Камісія не мела хіба цяжкае працы — з ліку 22 удзельнікаў хапіла выбраць тых, якія не забылі тэкстаў і ведалі, дзе ставіць акцэнт; а ўжо месцы можна было размеркаваць шляхам жараб’ёўкі. Мне здаецца, да сваёй дэкламацыі трэба падыходзіць з нейкімі эмоцыямі. Вось з гэтае нагоды я дзякую хлопцам з Бельска, якія, седзячы ў канцы залы, выклікалі, прынамсі ў мяне, самыя вялікія эмоцыі. „Эх, вы, — думала я, — смеяцеся, так?! Яшчэ пабачыце, хто выйграе!”

Але ж апрача дэкламацыі прадстаўлялі мы таксама п’есы! І тут узровень быў сапраўды высокі — нават бельская публіка дацаніла гэтае. Аб’ектыўныя мясцовыя белліцэісткі сказалі мне ў сакрэце, што хаця бельскі „Курган” меў сцэнічнае афармленне быццам з Галівуда, паводле іх выйграць павінна гайнаўская „Пінская шляхта”, якая ўмела зацікавіць і рассмяшыць гледачоў. „Але не нам ацэньваць. Ад гэтага ёсць камісія”, — сказалі ананімныя ліцэісткі. І мелі рацыю. Камісія, заўсёды справядлівая, адвечную барацьбу белліцэяў улагодзіла, прысвойваючы Гран-пры па дэкламацыі Гайнаўцы, а Бельску першае месца па п’есах. Хаця, парафразуючы кінакамедыю „Самі сваі”, можна сказаць: „Камісія камісіяй, але справядлівасць мусіць быць на нашым баку!”

А ці варта быць „добрым беларусам”? Аказваецца, што так. Арганізатары хіба апошнія свае грошы выдалі на ўзнагароды! Усе дэкламатары атрымалі прыгожа выдадзеныя беларускія кніжкі, а ўзнагароджаныя — таксама альбомы Падляшша і Беластока, энцыклапедыі і зборнікі вершаў.

Паважаная камісія сказала нам: „Гэта важнае, што вы паказаліся беларусамі”. Пытанне: перад кім? Каму спатрэбілася такое „паказанне”? А можа пара ўжо выйсці з конкурсных залаў, з цеснага кружка і ў штодзённым жыцці даказаць, што камісія не памылілася?

А ці сапраўды не памылілася? Пра гэтае кожны ўжо павінен спытаць самога сябе.

ЯЎДОСЯ