Магілёўскі журналіст — палітэмігрант

— Раскажы, калі ласка, што сталася прычынай твайго ад’езду з Беларусі?

Уладзімір Лапцэвіч: — Прычынамі для гэтага сталіся: па-першае, уціск на працы і, па-другое, невыкананне Рэспублікай Беларусь, у прыватнасці, адносна маёй асобы, нормаў міжнароднага заканадаўства.

— Напэўна будзе не залішнім нагадаць перадгісторыю парушэння тваіх правоў падчас апазіцыйнай дзейнасці.

— У сакавіку 1997 года за распаўсюджванне ўлётак я быў затрыманы міліцыянерамі і аштрафаваны — паводле мяне — незаконна. Я прайшоў усе прыступкі беларускага суда і ўзняў праблему да міжнароднага ўзроўню вырашэння. Урэшце Камітэт па справах чалавека ААН прызнаў рашэнне беларускага суда незаконным і запатрабаваў ад беларускіх улад, у строгай адпаведнасці з міжнародным пактам па грамадзянскіх і палітычных правах, вярнуць мне грошы з улікам інфляцыі, надрукаваць у сродках масавай інфармацыі аспрэчанне ранейшага судовага рашэння, пра што цягам 90 дзён зрабіць справаздачу перад Камітэтам ААН.

— Якая была рэакцыя беларускіх улад?

— Справаздачы, вядома ж, не было. А ў 2001 годзе я сутыкнуўся з новымі непрыемнасцямі. На 1 траўня я выйшаў разам з іншымі магілёўскімі дэмакратамі на мітынг з партыйным сцягам. Гэты факт быў зафіксаваны міліцыянтамі, пра што даведалася і кіраўніцтва абласной міліцыі, і мяне пазбавілі не адной прэміі за працу па асвятленні дзейнасці праваахоўных органаў, але і акрэдытацыі ў абласным праўленні ўнутраных спраў Магілёўскага аблвыканкама.

— Дзе ты працаваў і якой палітычнай дзейнасцю займаўся?

— Я з’яўляюся рэдактарам праграмы Магілёўскага абласнога радыё. Да таго ж, сваю журналісцкую працу я спалучаў з актыўнай палітычнай дзейнасцю і з’яўляюся старшынёй Магілёўскай гарадской арганізацыі БСДП („Народная Грамада”). Акрамя гэтага, вельмі ўскладнілася мая праца на пасадзе рэдактара „Новага радыё «Магілёў»”, кіраўніцтва якога не можа дапусціць і думкі пра дзейнасць у дзяржаўнай ідэалагічнай структуры людзей з палітычнымі поглядамі, адрознымі ад афіцыйна прынятых.

— Хто дапамагаў табе выехаць у Польшчу?

— Я аформіў на працы адпачынак за свой кошт і разам з жонкай выправіўся ў Польшчу. Падтрымку ў ажыццяўленні гэтага ўчынку мне аказалі магілёўскія праваабаронцы — Праваабарончы цэнтр і аддзяленне Беларускага Хельсінскага камітэта.

— Што плануеш рабіць у Польшчы?

— Я звярнуўся ва ўсе вядомыя праваабарончыя арганізацыі большасці еўрапейскіх краін з просьбай давесці да сваіх урадаў інфармацыю, як Рэспубліка Беларусь не выконвае абавязацельстваў па выкананні міжнароднага заканадаўства. Акрамя гэтага, я хачу прадоўжыць сваю журналісцкую працу ў незалежных медыях і працаваць, каб мы перамаглі.

Пытаў Ян АБАДОЎСКІ