„Даўціпы” Андрэя Гаўрылюка

— Вось бачыце: я гаварыла праўду калі расказвала, што са мною ніхто на працы не нудзіцца.

* * *

Гутараць дзве сакратаркі:

— Я чула, што апрача мужа ў цябе яшчэ і каханак.

— Ведаеш, дарагая, апрача грошай жанчына патрабуе яшчэ і крыху прыемнасці.

* * *

Дырэктар прымае на працу новую сакратарку.

— Колькі вы зараблялі ў папярэдняй фірме?

— Тысячу.

— То я з прыемнасцю дам вам паўтары тысячы.

— Пан дырэктар! З прыемнасцю то я мела дзве тысячы.

* * *

— Што гэта за новая звычка!? — абураецца дырэктар, убачыўшы ў бюро сваю сакратарку ў абдымках з працаўніком.

— Якая новая? Яна вядомая ад Адама і Евы.

* * *

Бландзінка бачыць разетку ў сцяне і ўздыхае:

— Бедная свінка, хто цябе тут замураваў?