„Даўціпы” Андрэя Гаўрылюка ⁽²⁶⁾

— Люблю ўспамінаць той час, калі я была на дваццаць гадоў маладзейшая...

— І на трыццаць кілаграмаў лягчэйшая.

* * *

Да дырэктара ўбягае злосная сакратарка і круцячы клубамі пытае:

— Куды дзелася мая прэмія?

— А куды дзеліся звышурочныя гадзіны?

* * *

Амерыканскі мільярдэр паехаў на экскурсію ў Лас-Вегас. Падчас авантуры ў казіно па-п’янаму застрэліў мужчыну. На другі дзень звоніць у Нью-Йорк да знаёмага адваката, прапануючы яму сто тысяч долараў за абарону. Пасля дзьвюх гадзін атрымлівае тэлеграму з адказам: „Прылятаю найбліжэйшым самалётам і прывожу з сабою траіх сведкаў вашай невіноўнасці”.

* * *

Сексуолаг гатовіць дысертацыю і тэлефануе да аднае пацыенткі:

— У вашым і вашага мужа бальнічным лісце ёсць разыходжанні. Муж заявіў, што савакупіцца два разы на тыдзень, а вы — некалькі разоў у суткі...

— Усё ў парадку, спадар доктар. Прынамсі датуль, пакуль не выплацім крэдыт на дом.

* * *

Дзяўчына просіць у парфумерыі флакон дарагіх духоў і плаціць стодоларавым банкнотам. Прадаўшчыца, прыглянуўшыся, вяртае банкнот:

— Фальшывы.

— У такім выпадку ён мяне згвалтаваў...

* * *

Гутараць дзве сяброўкі:

— Нялёгка быць жонкаю міліцыянера, — наракае адна. — Уваходзіць яму ў плоць і кроў, што першы выстрал аддае ў паветра.

* * *

Пасля шлюбу ён і яна дамовіліся, што калі каму захочацца, той скажа „Туз”, а калі не — „Валет”. У першую ноч ён кажа:

— Туз!

— Валет, — адказвае яна.

„Пачакай, я цябе правучу” — падумаў ён.

Праз нейкі час яна кажа:

— Туз!

— Валет, — адказвае ён.

Яна ўсоўвае яму руку пад пояс:

— З такою картаю ты хочаш пасаваць!?

* * *

Раўнівы хлапец папракае нарачоную:

— Чаму ты не крычала, калі той напаў на цябе і цалаваў?!

— Бо не з’яўляюся чэрававяшчальніцай.