З Беларусі ў Беласток

— У якіх камандах ігралі Вы дагэтуль?

— У мінскім „Дынама” і гродзенскім „Нёмане”.

— Якіх дабіліся Вы з імі поспехаў?

— У мінулым сезоне мая каманда „Нёман” заняла чацвёртае месца ў розыгрышы першай беларускай лігі.

— Які, паводле Вас, Ваш рэйтынг у беларускім футболе?

— Не прэтэндую на высокія месцы. Мяркую, што недзе ў сярэдзіне нападаючых першай лігі.

— Што Вас схіліла перайсці ў Беласток, у польскую другую лігу?

— Закончыўся мой кантракт з „Нёманам”. Кіраўніцтва гродзенскага клуба мае добрыя суадносіны з беластоцкімі дзеячамі. Маім трэнерам у Гродне быў Саладоўнікаў, які даўней выступаў у складзе „Ягелоніі”. Ён і рэкамендаваў мяне выдатнаму спецыялісту, трэнеру Лазарку. І мая жонка хацела ў Беласток, ёй у Польшчы падабаецца. Яе меркаванне таксама паспрыяла майму выбару.

— Ці былі іншыя прапановы Вам?

— Было некалькі з Беларусі, нават выгаднейшыя фінансава.

— Якія Вашы першыя ўражанні ад горада, клуба, каманды?

— У Беластоку я не ўпершыню. Клуб падабаецца і хлопцы добрыя. Трэба толькі часу, каб зладзіцца. Не адчуваю ніякіх праблем.

— Ці Вы знаёмы з польскім футболам?

— Нямнога, з газет. Ігралі мы былі з камандай „Дыскаболія” Гродзіск. І маю знаёмых у першай польскай лізе.

— Што Вы мяркуеце пра шансы паасобных зборных у пятай адборачнай групе чэмпіяната свету?

— Польшча выйграе. Гэта моцная каманда, падабаецца мне. Ну а лёс другога месца вырашыць непасрэдная сустрэча Беларусь — Украіна. Цяжка ўгадаць, хто выйграе. Хацелася б, каб з групы выйшлі Польшча і Беларусь.

— Хто з’яўляецца Вашым футбольным кумірам?

— Падабаюцца мне многія ігракі, а найлепшым з іх я лічу Андрэя Шаўчэнку.

— Якімі відамі спорту займаліся Вы да рашэння стаць футбалістам?

— Я футболам займаюся ад сёмага года жыцця. І так у футболе астаўся, нічым іншым не займаўся.

— Вы — мужчына высокі. Мабыць многа галоў забіваеце галавою?

— Так, забіваю і галавою, аднак аддаю перавагу ігры нагамі.

— Як бачыцца Вамі Ваша спартыўная будучыня?

— Пакуль астаюся ў „Ягелоніі”, а калі з’явіцца перада мною нейкая альтэрнатыва, кіраўніцтва беластоцкага клуба абяцала прыхільна паставіцца да яе.

— Дзякую за размову.

Гутарыў Аляксандр ВЯРБІЦКІ

P.S. За час ад гэтай размовы да выхаду сённяшняга нумара згаданая альтэрнатыва паявілася і Аляксей Дзенісеня вярнуўся з Беластока ў Беларусь.