Ніва № 36 (2312), 3 верасня 2000 г.

Усе выдаткі за кошт кліента

Зміцер КІСЕЛЬ

Паступова супакойваюцца жарсці вакол закрыцця памежнага пераходу Брузгі — Кузніца. Людзі, якія зараблялі на жыццё гандлем у Беластоку, ці закуплялі ў Польшчы тавар для продажу ў Беларусі прызвычайваюцца да перахода Пагранічны — Баброўнікі, але плаціць за паездку з Гродна ў Беласток ім зараз даводзіцца крыху даражэй.

Так гродзенская турыстычная фірма „Інтакс”, якая між іншым мае рэйсавыя аўтобусы Гродна — Беласток і Мінск — Варшава бярэ за білет з Гродна ў Беласток на долар больш чым раней. Ёсць у Гродне шэраг прыватных перавозчыкаў, якія дастаўляюць кліентаў у Беласток на мікрааўтобусах. У большасці яны не спынілі працу. Толькі зараз за перавоз мяхоў з таварам трэба плаціць 20 долараў. Праезд праз Кузніцу каштаваў 15 долараў. Аўтобусы „Інтакса” і машыны прыватнікаў у чарзе на мяжы не стаяць, бо, як і раней, плацяць за так званую „зялёную карту”. Што датычыць звычайных аўтамабіляў, дык яны і ў Брузгах маглі па некалькі дзён прастаяць на мяжы. Горш стала кантрабандыстам цыгарэтамі і алкаголем, якія мелі пастаянных пакупнікоў у Кузніцы і далей у Польшчу не ехалі, а адразу вярталіся назад. Ім даводзіцца карыстацца паслугамі чыгункі. Але і тут ёсць палёгка — нядаўна да Кузніцы сталі хадзіць ажно чатыры цягнікі ў суткі. Раней іх было толькі два.